πεντάγωνος

-η, -ο / πεντάγωνος, -ον, ΝΑ

1. (για σχήμα) αυτός που αποτελείται από πέντε γωνίες και από πέντε πλευρές

2. το ουδ. ως ουσ. το πεντάγωνο

μαθημ. επίπεδο πολύγωνο που έχει πέντε γωνίες και επομένως πέντε πλευρές

νεοελλ.

1. το ουδ. ως ουσ. α) άνθος με πέντε καρπόφυλλα

β) μεγάλο δημόσιο κτήριο στην Ουάσινγκτον, όπου στεγάζονται όλες οι υπηρεσίες τού αμερικανικού Υπουργείου Εθνικής 'Αμυνας

γ) το ελληνικό κτηριακό συγκρότημα στον Χολαργό τής Αθήνας όπου στεγάζονται το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Άμυνας, τα γενικά επιτελεία τών τριών κλάδων τών ενόπλων δυνάμεων, καθώς και διάφορες υπηρεσίες τους που έρχονται σε επαφή με το κοινό

2. φρ. «κανονικό πεντάγωνο» — πεντάγωνο τού οποίου οι γωνίες και οι πλευρές είναι ίσες μεταξύ τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα-* + -γωνος (< γωνία), πρβλ. εξά-γωνος].